ریشه لغت سیگار
کلمه سیگار در اصل از کلمه مایایی سیکار (به معنای دود کردن برگ‌های تنباکو) مشتق میشود. و واژه اسپانیایی “cigarro” شکاف بین لغت مایایی و استفاده مدرن را پر میکند. کلمه انگلیسی از ۱۷۳۰ به بعد مورد استفاده عمومی قرار گرفت.
تاریخچه سیگار برگ
کاشت تنباکو توسط اسپانیایی ها به صورت جدی در سال ۱۵۳۱ در جزیره “سانتو دومینگو” آغاز شد. در سال ۱۵۴۲، وقتی اسپانیایی‌ها اولین کارخانه سیگار را در کوبا تاسیس کردند، در آمریکای شمالی کاشت تنباکو در سطح عمده شروع شد. تنباکو در ابتدا تصور می‌شد خواص دارویی داشته باشد، هرچند برخی آن را بد و “شیطانی” می‌دانستند. فیلیپ دوم از اسپانیا و جیمز اول از انگلستان آن را محکوم کردند.
حدود سال ۱۵۹۲، کشتی اسپانیایی سن کلِمنت ۵۰ کیلوگرم بذر تنباکو را به فیلیپین برد. در میان مبلّغان کاتولیک رومی توزیع شد، آنها هم آب و هوا و خاک بسیار عالی و مناسبی برای پرورش تنباکو با کیفیت بالا در آنجا یافتند، استفاده از سیگار تا اواسط قرن هجدهم محبوب نشد و اگر چه نقاشی‌هایی با سیگار از این دوره وجود دارد، و گزارش‌های کمی موجود است. اعتقاد بر این است که در جنگ هفت ساله آمریکا، «ازرائیل پوتنام» یک انبار سیگار هاوانایی را با خود به آمریکا برگرداند و این موجب محبوبیت سیگار برگ در آمریکا پس از انقلاب استقلالش شد. او همچنین بذر تنباکو کوبایی با خود برده بود که در منطقه کارتفورد نیوانگلند کاشت. جایی که امروزه رپرهای معروف “کانتیکت”از آن به‌دست می‌آید.
در اواخر قرن هجدهم و در قرن نوزدهم، سیگاربرگ کشیدن شایع شده بود، در حالی که سیگارت‌ها کمیاب بودند. صنعت سیگار یکی از صنایع مهم شده بود و افراد زیادی در کارخانجات سیگار پیچی مشغول بودند، پیش از اینکه کارخانه‌ها ماشینی شوند. کارگران صنعت سیگار در هر دو کوبا و ایالات‌متحده در اعتصابات و مناقشات کارگری در اوایل قرن نوزدهم فعال بودند و ظهور اتحادیه‌های کارگری مدرن را می توان در امتداد اتحادیه CMIU و دیگر اتحادیه‌های کارگران سیگار ردیابی کرد.
در سال ۱۸۶۹، تولید کننده سیگار اسپانیایی، “وینسنته مارتینز” مرکز تولید سیگارهایش – به اسم شاهزاده ولز – را از، کوبا به کی وستِ فلوریدا برد تا از آشفتگی جنگ ده ساله فرار کند. تولیدکنندگان دیگرهم به دنبال او رفتند و کی وست به یک مرکز تولید سیگار مهم تبدیل شد. در سال ۱۸۸۵،مارتینز دوباره نقل مکان کرد و زمینی در نزدیکی شهر کوچک تامپا، فلوریدا خرید و بزرگترین کارخانه سیگار جهان در زمان خود را تاسیس کرد.
دوست و رقیب او، “ایگناسیو هایا” صاحب “فلور دی سانچز” در همان سال کارخانه ای در نزدیکی او ساخت و تولید کننده‌های بسیار دیگری هم همین کار را کردند، به خصوص که بعد از آتش سوزی سال ۱۸۸۶ که بخش زیادی از کارخانه جات “کی وست” را از بین برد. هزاران نفر از کارگران کوبایی و اسپانیایی از “کی وست”، کوبا و نیویورک برای تولید سالانه صدها میلیون سیگار به این منطقه آمدند. خروجی محصول آن منطقه در سال ۱۹۲۹ به اوج خود رسید، زمانی که کارگران در شهر ایبور و تامپا غربی پانصد میلیون نخ سیگار پیچیدند که موجب نامگذاری آنجا به پایتخت سیگار جهان شد.
در نیویورک سیگارها به وسیله کارگرانی که در خانه‌ها، سیگار می‌پیچیدند ساخته می‌شدند. گزارش شده که تا سال ۱۸۸۳، در نیویورک، حدود ۸۰۰۰ نفر در ۲۰۰۰ خانواده و در ۱۳۰ آپارتمان مشغول کار سیگار پیچی بودند. یک قانون ایالتی، در اواخر آن سال وضع شد که این کار را ممنوع می‌کرد. این قانون با فشار اتحادیه‌های کارگری مبنی بر کم بودن دستمزد کارگران خانگی صادر شد، که در کمتر از چهار ماه به خاطر مخالفت با قانون اساسی آمریکا لغو شد! (البته با لابی کارفرماها) و این موجب شد، اهالی این صنعت که در زمان اجرای این قانون، به بروکلین و سایر مکان‌ها در لانگ آیلند نقل‌مکان کرده بودند، به نیویورک بازگردند. در سال ۱۹۰۵، ۸۰ هزار عملیات ساخت سیگار در آمریکا انجام می‌شد که بیشتر آنها مغازه‌های کوچک و خانوادگی بودند که سیگار می‌پیچیدند و بلافاصله می‌فروختند.
در حالی که امروزه بیشتر سیگارها توسط ماشین ساخته میشوند، برخی به خاطراعتبار و کیفیت توسط دست تولید میشوند. – به ویژه در آمریکای مرکزی و کوبا و همچنین در شهرهای بزرگ ایالات‌متحده.- و این سیگارهای مخصوص دست پیچ، مشخصا با سیگارهای ماشینی که در مغازه‌ها و پاکتی فروخته میشود تفاوت دارد. و از ۱۹۹۰ به بعد رقابت و درگیری‌های فراوانی بین تولید کنندگان سیگارهای دست پیچ برگ و سیگارت‌های ماشینی و پاکتی در جریان است.
ساخت و تولید سیگاربرگ
برگ های تنباکو برداشت شده و تحت یک فرآیند که ترکیبی از گرما دادن و در سایه نگه داشتن است برای مدتی نگهداری و کهنه می شوند تا قند و آب درون آنها کاهش یابد. این پروسه بین ۲۵ تا ۴۵ روز طول می‌کشد، که به شرایط آب و هوا، و اتاق‌هایی که برای نگه داری برگ‌ها استفاده می شود بستگی دارد.
این پروسه بسته به این که چه نوع تنباکویی استفاده شود و همچنین رنگی که می‌خواهند برگ پیدا کند، تفاوت می کند.
بعد از آن یک مرحله تخمیر هم انجام می شود که طی آن تنباکو را در دما و رطوبت خاصی نگه می دارند که طعم و رایحه خاصی پیدا کند (که در نحوه‌ی سوختن سیگار هم تاثیر می گذارد که موجب تفاوتش در سیگارهای مختلف میشود.) و البته مراقبت می کنند که برگ پوسیده و فاسد نشود.
در دوره‌ی کهنه کردن تنباکو، برگ‌ها را روی هم در قطعاتی بسته بندی میکنند و در سایه می‌گذارند بماند، در این مدت چندین بار، آن را باز می کنند تا مطمئن شوند مشکلی پیش نیامده باشد و بررسی میکنند که در چه حالی است، آماده است یا نه و دوباره می‌بندند و دوباره باز و بررسی میکنند و می بندند دوباره! و این پروسه در این ۳۰-۴۰ روز بارها تکرار میشود.
وقتی تنباکو به شرایط مطلوب تولیدکننده رسید، برگ های را بر اساس ویژگی‌هایشان ازکیفیت و ظاهر و رنگ، دسته بندی میکنند. بهترین‌ها برای لایه بیرونی (رپر) جدا میشوند، و بقیه برای دیگر قسمت‌ها استفاده میشود.
سیگارهای با کیفیت هنوز هم دست‌ساز هستند، سیگارپیچ‌های ماهر، روزانه می‌توانند چند صد نخ سیگار با کیفیت بپیچند. آنها هنگام پیچیدن، برگ‌ها را مرطوب میکنند که بتوانند آن را شکل دهند، برای بریدن قسمت های اضافه برگ هم از چاقوهای هلالی شکل ویژه‌ای استفاده می کنند که ” chaveta” چاوتا نام دارد. و در نهایت که سیگار پیچیده شد، برای یک سایز کردن یک سرشان را می برند و سر دیگر بسته می ماند که توسط خریدار باز می شود.
حالا دیگر سیگار آماده است. بعد از پیچیده شدن، سیگارها را در بسته‌های چوبی نگه داشته و خشک میکنند (چون برای پیچیدن بسیار مرطوب شده بودند) این سیگارهای آماده را می‌توان دهه‌ها نگه داشت. و هرچه سنش بیشتر شود با ارزش تر هم میشود! برای نگه داری باید دما حدود ۲۱ درجه و رطوبت حدود ۷۰% نگه داشته شود. و معمولا از هیومیدورهای چوبی برای این منظور استفاده می شود.
در برندهای دست‌پیچ با کیفیت، برای پیچیدن یک سیگار از انواع مختلفی تنباکو استفاده میشود. حتی در سیگارهای کوبایی هم مقدار از تنباکوهای غیرکوبایی استفاده میکنند چرا که این تنوع طعم و رایحه ی خاصی به ارمغان می‌آورد که بدون استفاده از این برگ‌های اجنبی (!) حاصل نمی شود.
اصطلاح سیگار “لانگ فیلر” که بین سیگار بازها معروف است، به سیگارهای با کیفیت بالایی گفته می شود که در آن از برگ های بلندی در داخل سیگار استفاده میشود و تنباکوهای خرد و رنده شده توی سیگار نمی‌ریزند برعکس آنچه که در سیگارت‌های پاکتی و سیگاریلوها و سیگاربرگ‌های سطح پایین انجام میشود. فقط در سیگارت های لایه‌ی بیرونی (رپر) کاغذ است و در سیگاربرگ و سیگاریلوها برگ تنباکو.
در گذشته برای کارگران سیگارپیچ، یک نفر را مامور می کردند که برایشان کتاب بخواند یا با سخنرانی کند یا به هر طریقی آن ها را سرگرم کند، که با پیدایش کتاب‌های صوتی و دستگاه های پخش موسیقی دیگر ادامه پیدا نکرد مگر در برخی کارگاه‌های خاص. احتمالا اسم برند مونت کریستو ازین سنت مانده باشد!
مدت زمان سوختن توتون:
پیپ سیگار نیست و اسموک دیگری دارد، متاسفانه این قضیه ای است که بسیاری از طرفداران پیپ با آن دست و پنجه نرم می کنند. ممکن است یک پیپ پس از پر شدن در یک روز استفاده شود. یعنی اسموک های منقطع داشته باشد (۲ دقیقه سپس ۳ دقیقه سپس ۱ دقیقه و . . .)، پس لازم نیست اگر پیپ خود را پر کردید یکسره از آن استفاده کنید. این قضیه به شما کمک می کند تا کمتر به خود آسیب بزنید، البته بعضی از مصرف کنندگان از تلخی طعم توتون پس از چند بار استفاده شکایت دارند ولی این مسئله هم بعد از چند استفاده به صورت یک عادت در خواهد آمد.
روش سه مرحله ای در پر کردن توتون پیپ:
یکی از محبوترین و رایج ترین روش های پر کردن پیپ روش سه مرحله ای است. این روش به دلیل سابقه تاریخی که دارد بسیار محبوب است و هنوز هم طرفداران خود را دارد.
چرا روش سه مرحله ای محبوب است؟
اگر در این روش پیپ شما خوب تراش نخورده باشد یا سوختن توتون در پیپ حفره آن را تغییر شکل داده باشد می توان از بروز مشکل جلوگیری کرد. در ضمن اسموکر کنترل و نظارت بیشتری بر حجم توتون دارد.
در روش سه مرحله ای هم همانگونه که در بالا ذکر شد از مشخصه اصلی تراکم کمتر در پایین و تراکم بیشتر در بالا پیروی می کند Baby / Jacky / Lady . در پایین توتون با پرس کمتر قرار می گیرد، در مرحله وسط با تراکم بیشتر و در بالا با تراکم بیشتری نسبت به دو گروه قبل.
البته روش های بسیار زیادی برای پر کردن توتون پیشنهاد شده است (حتی روش معکوس سه مرحله ای)، شایان ذکر است به دلیل تجربی بودن پیپ کشیدن این روش ها فقط در بند تجربه مخاطب میباشد.
اگر اسموکر جدید هستید، سعی کنید روش های صحیح پر کردن توتون و زمان مطلوب برای اسموک خود را تنظیم کنید و از خرید و تعویض توتون های جدید بپرهیزید.
و- پیپ:
پیپ عامل اصلی تدخین توتون است، به این وسیله توجه کنید. شما می توانید یک پیپ ارزان چوبی بخرید و از اسموک آن لذت ببرید تا یک پیپ پلاستیکی چینی. همه پیپ های چینی در ظاهر چوبی هستند ولی تمامی آنها از براده های چوبی که با پلاستیک به صورت خمیر تهیه شده است آماده می گردند. برای امتحان کافی است به قسمت چوبی مته بزنید، سپس شاهد دود سیاه حاصل از پلاستیک خواهید بود و خواهید دید که مته به شدت سیاه خواهد شد (همانند آنچه در پلاستیک داریم).
ز- از فیلتر مناسب استفاده کنید:
در حال حاضر فیلتر های ۹ میلیمتری رایج هستند و بسیاری از پیپ ها از این سایز فیلتر استفاده می کنند. فیلتر های ۹ میلیمتری پیپ در دو گونه کربنی و بالسا در دسترس هستند. فیلتر های کربنی به دلیل وجود کربن، کاغذ، سرامیک، پلاستیک و جوهر چاپ ضرر بیشتری نسبت به فیلتر بالسا دارد. فیلتر بالسا کاملا یک فیلتر سالم است و از تکه های طبیعی چوب بالسا تهیه می گردند.
این فیلتر دو برابر کربن جذب می کند و حتی بخش زیادی از بذاق (آب دهان) مخاطب را که در پیپ وجود دارد و باعث تلخ شده اسموک می شود را جذب کرده و به راحتی در اثر تماس با هوا خشک شده و بوی توتون را از دست می دهد و اسموک مطلوبتری دارد. شایان ذکر است طعم اسموک در این دو فیلتر با هم فرق دارد و بعضی از اسموکر ها کربنی و بعضی بالسا را ترجیح می دهند.
نکته مهم در استفاده از فیلتر بالسا چیست؟
حتما قبل از استفاده از فیلتر بالسا آن را بین انگشتان خود پرس (فشار) دهید به گونه ای که به راحتی درون پیپ قرار بگیرد. این کار به جذب بیشتر فیلتر کمک کرده و به جامپر پیپ ضرر نخواهد زد. درخت بالسا از قسمتی از تنه خود آب و از قسمت دیگر آب را از ریشه به بالا می فرستد. قسمتی که هوا را پمپاژ می کند ظریفتر از قسمت دیگر است و راحت تر فشرده می گردد ولی در هر حال هر دو قسمت یک نقش را در پیپ بازی می کنند.
نکات نگهداری پیپ
در حالی که پیپ را در دست دارید، می توانید آن را برای هر گونه ویژگی مانند گره یا ترک در چوب بررسی کنید. ساقه یک پیپ نیز باید محکم به دست بچسبد اما نه آنقدر سفت که در هنگام جدا کردن احساس کنید ترک خورده است. به آرامی ساقه را در جهت عقربه های ساعت بچرخانید در حالی که به آرامی کاسه را می کشید. انجام این کار از آسیب رساندن به ساقه جلوگیری می کند و خطر ایجاد شکاف هوا از طریق اصطکاک را کاهش می دهد. هنگام قرار دادن ساقه دوباره در همان حرکت، یک بار دیگر در جهت عقربه های ساعت بچرخانید و این بار به آرامی به سمت داخل فشار دهید. اقدامات ساده ای مانند این می تواند طول عمر پیپ را تا حد زیادی افزایش دهد.
پیپ های فیلتر دار در مقابل پیپ های بدون فیلتر
برخی از پیپ ها با فیلتر کربنی با قطر 9 میلی‌متر که در ساقه قرار میگیرد، ساخته می شوند. از آنجایی که دود ناشی از سوختن توتون پیپ در این فیلترها تصفیه نمی شود، پس به دلیل مزایای سلامتی از آنها استفاده نمی شود، بلکه به عنوان ابزاری برای خنک کردن دود و جلوگیری از انسداد ساقه پیپ استفاده می شوند. در بازار پیپ، پیپ های بیشتری با فیلترهای 9 میلیمتری نسبت به بدون فیلتر یافت میشوند، در حالی که در بریتانیا یافتن پیپ های بدون فیلتر رایج‌تر است.
پیپ های کربنیزه شده
هنگامی که به داخل کاسه پیپ نگاه می کنید، ممکن است با یک کاسه کربنیزه شده یا نشده مواجه شوید. کاسه کربنیزه نشده همانطور که به نظر می رسد، قیچی در معرض رها می شود و نیاز به شکستن آهسته دارد، مانند یک جفت کفش سفت جدید. از طرف دیگر، یک کاسه از پیش کربناته به اثر پیپی است که به اندازه کافی برای ایجاد یک پوشش کربنی سبک استفاده شده است و به آن اجازه میدهد برای مدت طولانی‌تری در معرض گرما قرار گیرد بدون اینکه خطر آسیب رساندن به پیپ وجود داشته باشد. این نوع پیپ گزینه بهتری برای یک تازه کار است زیرا نیازی به نظارت یا نگهداری ندارد. گفته می شود اگر سرگرمی جدید شما کشیدن پیپ باشد، استفاده بیش از حد از پیپ بعید است.
عمق کاسه پیپ
عمق کاسه چیزی است که باید در نظر گرفته شود زیرا یک کاسه کوچک با دیواره باریک فقط دود کوتاهی را می دهد و سریعتر از یک کاسه عمیق با دیواره ضخیم تر گرم می شود. اگر کاسه ای اشتباه انتخاب شده باشد، یک کاسه ده دقیقه ای می تواند به سرعت به یک سرمایه گذاری سی دقیقه ای تبدیل شود.
اشکال مختلف پیپ
شکل پیپ یکی دیگر از عواملی است که نقش مهمی در انتخاب پیپ ایفا می کند. چند نکته باید در نظر گرفته شود، مانند اینکه کجا پیپ را می کشید و برای چه مدت زمانی در هر بار. اگر فضای باز جایی است که پیپ شما بیشترین استفاده را دارد، به دلایل کاربردی بودن پیپ خم شده نسبت به پیپ مستقیم مطلوب خواهد بود. پیپ های خم شده اجازه می دهد تا دود از خط چشم هدایت شود و خطر دمیدن اخگرهای سرکش به سمت فرد پیپ کش را کاهش می دهد.از آنجایی که یک تازه وارد بسیاری از تجملات را نخواهد داشت، این یکی از تصمیمات مهم در انتخاب اولین پیپ است.
پرداخت یا بافت های پیپ
آخرین تفاوت قابل توجه بین پیپ‌ها، تکنیک‌های مختلفی است که برای تکمیل پیپ به کار میرود.
پیپ های نرم
بسیاری از آنها در لمس صاف خواهند بود و برای تقویت نرمی جلا داده شده اند. سایه های قهوه ای و قرمز بیشتر متداول هستند و سپس مشکی، اما بسیاری رنگ های دیگر نیز استفاده می شوند.
پیپ های روستایی
یکی دیگر از گزینه های محبوب که اغلب دیده می شود، پوشش روستایی است. از طریق حکاکی یک روکش ناهموار روی پیپ ها، گرمای سطح پیپ ها به طور غیریکنواختی از آن پراکنده می شود و بنابراین اجازه می دهد تا در دست خنک تر بماند. برخی از افراد نیز گرفتن پیپ های روستایی را راحت تر می دانند.
پیپ های سندبلاست
تکنیک دیگری که به اثر مشابهی می رسد سندبلاست است. استفاده از یک جت پرفشار شن و ماسه به سازندگان پیپ اجازه می دهد تا سطحی ناهموار ایجاد کنند که شبیه سنگ متخلخل به نظر می رسد. همان مزایای پیپ های روستایی در سندبلاست نیز یافت می شود.
بسیاری از تولید کنندگان همان مدل پیپ را در قالب نرم و روستایی ارائه می دهند. این برای تولیدکننده پیپ مفید است زیرا ریشه برایر با اندازه های ریزتر برای پرداخت صاف انتخاب می شود و به جای دور انداختن آنهایی که نقص دارند آنها را سندبلاست یا روستایی می کنند تا همچنان بتوان آنها را به بازار عرضه کرد. این یک ضرورت برای این واقعیت ساده است که برایر کم است و دائماً ارزش آن افزایش می یابد.
نحوه انتخاب اولین پیپ تنباکو
بنابراین چه چیزی را می توانید از انتخاب پیپ حذف کنید؟ هنگام انتخاب اولین پیپ خود، نیازی به هزینه گزافی ندارید، بلکه ارزیابی کنید که کجا و برای چه مدت پیپ می کشید. به دنبال یک پیپ برایر باشید و مطمئن شوید که با قرار دادن آن در دست هنگام کشیدن احساس راحتی می کنید. در نظر بگیرید که آیا فیلتر 9 میلی متری می خواهید یا خیر و به خاطر داشته باشید که فیلتر پیپ 9 میلی متری نیاز به تعویض مکرر دارد.
1-جنس پیپ :
بعنوان ارزانترین پیپ نیز می توان از پیپ کورن کاب نام برد که از ذرت طی مراحل خاصی تولید می شود اما به دلیل داشتن کاسه کوچک و طعم و مزه خاص این پیپ به عنوان گزینه ای برای اولین پیپ توصیه نمی شود .
استم اکثر پیپ های برایری معمولا از جنس ولکانیت و یا لوسیت ساخته می شوند البته مواد دیگری نیز استفاده می شود.
ولکانیت جنس نرم تری دارد و در دهان و در میان دندان ها حس راحتی بیشتری ایجاد می کند و معمولا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
لوسیت دوام و مقاومت بیشتری در برابر اکسیداسیون از خود نشان می دهد .
2-فرم و اندازه پیپ :
شاید بهترین و ساده ترین توصیه ای که درباره انتخاب و خرید اولین پیپ بتوان داشت این جمله است که: از هر پیپی که خوشتان آمد، همان را بخرید !!
اما قبل از گوش دادن و رعایت این توصیه در نظر گرفتن برخی نکات و ویژگی ها لازم و مفید فایده است .
اول از همه در هنگام خرید پیپ، تهیه ادوات پیپ همچون فندک زیپو و کبریت مخصوص، ابزار و یا بیلچه ، نخ تمیز کننده و …. فراموش نشود .
حال به برخی نکات و اصطلاحات که در هنگام خرید پیپ باید در نظر گرفته شوند اشاره ای میکنیم :
۱-جنس پیپ :
بعنوان اولین پیپ سعی کنید پیپی از جنس برایر که رایج ترین و بهترین گزینه برای ساخت می باشد، انتخاب کنید، ماده ای که از هر لحاظ برای ساخت پیپ مناسب است : مقاوم در برابر حرارت ، کیفیت اسموک عالی، قدرت جذب مناسب و ظاهری زیبا و فریبنده .
اگر چه پیپ از مواد دیگری مانند سفال، میرشام ، فلز و حتی پرسلین و…. نیز ساخته می شود ولی در میان تمام این موارد ، برایر گزینه برتر است .
۲-فرم و اندازه پیپ :
فرم پیپ بستگی زیادی به سلیقه مصرف کننده دارد ، خیلی از اسموکر ها پیپ های خمیده را ترجیح می دهند که فشار کمتری بر روی دندان و آرواره ها ایجاد می کنند و نگه داشتن آنها در دهان آسان تر است و گروهی دیگر پیپ های فرم مستقیم و صاف را میپسندند که دود حاصل از سوختن توتون به چشم ها وارد نمیشود و تمیز کردن استم و شنک از وجود رطوبت و شیره بوسیله نخ تمیز کننده در این فرم پیپ ها راحت است .
در مورد سایز پیپ نیز توصیه می شود از پیپ هایی با کاسه بسیار کوچک استفاده نکنید به دلیل گرم و داغ شدن بیشتر و همچنین از پیپ هایی با کاسه بزرگ هم استفاده نکنید به دلیل اینکه حجم توتون در این نوع پیپ ها زیاد است و روشن نگه داشتن و استفاده از تمام توتون تا انتها برای تازه کارها دشوار است .
۳-قیمت پیپ :
پیپ در کشور ما معمولا از حدود ۱۰۰ هزار تومان شروع شده و تا چند میلیون ادامه پیدا می کند.
پیشنهاد میکنم برای اولین پیپ از گران قیمت ها شروع نکنید تا اگر بنا به دلایلی از ادامه پیپ کشیدن منصرف شدین فشار مالی زیادی به شما وارد نشود.
همچنین از خرید پیپ های فیک و چینی موجود در بازار نیز خودداری کنید که جزء ضرر به سلامتی و همینطور جیب شما چیزی بهمراه نخواهد داشت.
توصیه میکنم به فروشگاه مراجعه کنید و از گفتن این موضوع که شما در پیپ کشیدن تازه کار هستین ابایی نداشته باشین، در هر صورت فروشنده دیر یا زود متوجه این موضوع خواهد شد ولی با بیان تازه کار بودن فروشنده می تواند طیف وسیعی از انتخاب ها را پیش روی شما قرار دهد و چه بسا توصیه های ارزشمندی برای شروع کار داشته باشد .
۴ –فیلتر پیپ :
یکی از اساسی ترین موارد در هنگام پیپ کشیدن داخل ندادن دود حاصل از سوختن توتون به ریه هاست بهمین دلیل به عقیده خیلی ها وجود فیلتر امری غیر ضروری است ، به عقیده این گروه یکی از معایب وجود سیستم فیلترینگ در صورت رعایت نکردن نظافت مرتب و منظم تاثیر بر روی طعم و مزه و کیفیت اسموک به دلیل وجود آلودگی در سیستم فیلترینگ است .
اگر چه در بسیاری از نقاط دنیا بخصوص اروپای مرکزی استفاده از پیپ های فیلتر دار ۹ میلی متری رایج و مرسوم است .
انواع توتون پیپ ساموئل گاویت
شرکت ساموئل گاویت در سال ۱۷۹۲ تاسیس شده است و بیش از ۲۰۰ سال است که در زمینه تولید توتون پیپ مرغوب و توتون اسنیف در حال فعالیت است. شاید یکی از نامدارترین و قدیمیترین برند های تولید توتون پیپ در جهان باشد.
استفاده از موارد اولیه مرغوب، اسانس هایی با پایه طبیعی و فارق از افزودنی های شیمیایی آن را به یکی از برترین برندهای تولید کننده در این صنعت تبدیل کرده است. شاید جمله ” هنوز آنقدر پولدار نشده ام که کالای ارزان بخرم”را واقعا در طرز تفکر این شرکت انگلیسی بشود یافت! شاید جالب باشد بدانید که شرکتی با این قدمت و سابقه هنوز در تولیدات خود از روش های سنتی و گاها دستی استفاده می کند و برخی از ماشین آلات آنها متعلق به همان ۲۰۰ سال پیش است. ! سوال این است چرا؟
شاید بتوان اولین برندهای تولید پیپ را هنوز در انگلستان جست، در زمانی که پیپ و پیپ کشیدن در ابتدای راه خود بود. پیپ کشیدن همیشه طبقه خاصی از جامعه را شامل شده و هنوز هم بسیاری افراد پیپ کش را کمی خاص تر می بینند.
شرکت ساموئل گاویت هنوز هم مشاور بلیندینگ بسیاری از شرکت های اروپایی و امریکایی است و کمتر نمایشگاه معتبری را می توان جست که استند این کمپانی خالی باشد.
در ذیل به توضیح انواع توتون پیپ این شرکت خواهیم پرداخت.
توتون فول ویرجینیا فلیک (FullVirginiaFlake1):
این توتون فلیک ۱۰۰% ویرجینیاست. ویرجینیا توتون شیرینی به حساب می آید و رنگ آن زرد روشن است. در دو مرحله بلیندینگ و هولدینگ کمی رنگ آن تیره تر شده و برای دوستداران توتون شیرین انتخاب مناسبی است. طعم آن شیرین و سنگینی آن متوسط است.
هنر طراحی و ساخت پیپ ایرانی تا سال ۲۰۱۵ رویایی بیش برای ایرانیان نبود! ماه اکتبر ۲۰۱۵ بود که تیم مدیریت انجمن پیپ ایران و مجموعه پاسارگاد تاباک طراحی های خاص استاد رحیمی (mastro rahimi ) و ترکیب رینگ نقره و حتی مینا کاری توجه سازندگان پیپ جهانی و حتی سندیکاهای پیپ سازی ایتالیا و فرانسه را به خود جلب کرد. با چند سال تلاش و کار گروهی از اولین ست شش تایی پیپ طراحی و ساخت رونمایی شد و نام برند پاسارگادتاباک در دنیا به عنوان اولین سازنده پیپ ایرانی مطرح شد و صفحات اینستاگرام و سایت و فیسبوک این مجموعه مورد توجه برند های معتبر سازنده ایتالیایی شد و بازدید هایی توسط صاحبان برند و مطرح جهان و مخصوصا ایتالیایی ها از محل فروشگاه انجام شد و استاندارد های فروشگاه و شرایط یک اسموک شاپ واقعی مورد تایید این عزیزان همچون آقای بوتزی صاحب برند پیپ بربیا قرار گرفت ،
تا ماه اکتبر ۲۰۱۸ پاسارگادتاباک بعد از گذشت سه سال از شروع به طراحی و ساخت اولین پیپ در ایران۴۲۰ پیپ تماما دست ساز با برایر و متریال ایتالیایی را با هنر ایرانی به نمایش گذاشته است.
یک پیپ درجه یک و آنتیک هم , بدون تمیز کردن منظم و پیوسته پیپ ؛ خیس و نمناک میشود و طعم بدی میگیرد و دیگر نمیتوانید از پیپ کشیدن با این پیپ لذت ببرید . برای از بین بردن این مسایل شما نیاز به یک برنامه منظم تمیز کردن و نگه داری پپ هایتان دارید .
ابزارهای مورد نیاز برای تمیز کردن و نگه داری پیپ :
- فرچه پنبه ای لوله پاک کن
- فرچه زبر
- فرچه نرم و کرک دار
- محلول شیرین کننده پیپ یا الکل شستشوی پیپ
- فرچه زیر برس مانند
- تراش پیپ یا همان قلاویز پیپ
- کوبه و قاشق و سوزن پیپ
مفهوم چرخه پیپ ( چرخش پیپ )
چرخه پیپ به تعداد پیپ های شخص بستگی دارد که به ترتیب آنها را استفاده میکند . مساله چرخش پیپ یک مساله مهم ( در واقع اولین و مهم ترین مساله ) در مراقبت و تمیز نگه داشتن و سلامتی پیپ شما میباشد و این بخاطر آنست که پیپ شما برای ادامه عملکرد خوبش به استراحت نیاز دارد . برای این امر معمولا پیپ کش ها چندین پیپ دارند و آنها را بصورت روزانه یا دوره ای تعویض میکنند و به پیپ قبلی خود استراحت میدهند !
قبل از روشن کردن پیپ :
مراقبت و تمیزکردن پیپ شما در واقع با همان اولین روشن کردن توتون در پیپ و کشیدن پیپ آغاز میشود . هربار ؛ قبل از روشن کردن پیپ با فرچه پیپ نرم یا حتی زیر داخل لوله های پیپ را تمیز کنید تا هرگونه خاکستر و ته مانده توتون مانده از دفعه قبل از لوله پیپ بیرون بیاید ؛ سپس به آرامــی کاسه پیپ را روی کف دست خود و یا روی حوله یا سطحی نرم , کوبیده تا زواید داخل کاسه بیرون ریخته شود
در هنگام پیپ کشیدن :
در خلال پیپ کشیدن ؛ مهمترین و بهترین زمان مراقبت از پیپ تان هست . این مراقبت از زمان گرفتن شعله فندک پیپ یا کبریت روی توتون شروع میشود ؛ باید شعله را فقط روی توتون گرفته و مواظب باشید شعله روی دهانه چوبی پیپ نیاید و آنرا نسوزاند ؛ لبه سیاه پیپ نشاندهنده بی احتیاطی و بی توجهی شما در استفاده از پیپ تان است. در خلال پیپ کشی نیز شما باید توجه داشته باشید اگر پیپ شما مزه ترشی یا شوری یا طعم بد به خود گرفته , پیپ شما به یک تمیزکاری اساسی نیاز دارد .
اگر لبه چوبی پیپ تان در هنگام گرفتن شعله کمی سیاه شد چکار باید کرد ؟؟
در همان لحظه پارچه ای نرم را کمی با بزاق خود تر کنید و روی لبه پیپ به آرامی بکشید تا دوده از بین برود .
بعد از پیپ کشیدن :
مهم توجه داشته باشید ؛ هرگز دستگیره پلاستیکی ( دهانه پیپ ) را در هنگامی که پیپ شما هنوز گرم است ؛ از پیپ بیرون نیاورید ؛ چون این کار باعث شکستن یا خراب شدن دستگیره پیپ و دهانه داخل لوله پیپ می شود . بعد از هربار پیپ کشیدن باید پیپ تان یک تمیزکاری خوب و حسابی شود . ابتدا صبر کنید پیپ تان خنک شود و سپس خاکستر و ته مانده توتون را از ته کاسه پیپ با ابزار قاشق و سوزن پیپ خارج سازید . با یک انگشت یا کف دست خود بالای کاسه پیپ را گرفته و چند ثانیه پیپ تان را تکان دهید و بلرزانید تا خاکستر داخل دیواره کاسه پیپ پخش شود و لایه ی محافظ کربنی شده ای را در دیواره پیپ ایجاد کند . این عمل به مرور یک لایه محافظ در داخل دیواره پیپ درست میکند که مقاومت پیپ را در برابر حرارت بیشتر میکند و عمر پیپ شما را بالا میبرد .
